Line de Bruijn

Ik kies er heel bewust voor om met kinderen te werken. Ze verwonderen zich tijdens het filosoferen en hun blik is opener dan van jongeren of pubers. Daar word ik gewoon heel blij van.

Kinderen kunnen geweldig goed filosoferen. Juist door die open houding. Laatst vroeg ik tijdens een les: Wat is normaal? En wie bepaalt wat normaal is? Kinderen vinden het heel leuk om te ervaren dat iets ook heel anders kan zijn dan wat je zou denken. Door hun openheid voeren ze gesprekken op een vrijere manier. Het gaat in een open dialoog. Filosoferen lukt daardoor heel goed met kinderen. Bij jongeren zit al meer sociaal gedrag en normering ingebouwd. Die zijn bezig met vragen als: Wat vinden andere mensen van mij? Wat is maatschappelijk gezien het juiste antwoord? Dat hebben kinderen veel minder.

Op school moet je allemaal vragen beantwoorden die goed of fout zijn. Hoeveel is 2+8? Wat is de hoofdstad van Noord-Holland? Bij filosofie is er geen juist of onjuist antwoord. We behandelen grote vragen uit het leven waar heel veel antwoorden op bestaan. Dus ik vraag kinderen: Wat is jouw antwoord? En waarom is dat jouw antwoord? Samen ontdekken de kinderen waarom ze dat dan vinden.

Tijdens de master Humanistiek kreeg ik gespreksvoering en leerde ik hoe je op verschillende manieren groepen begeleidt. Humanistiek representeert een hele open, gelijkwaardige en democratische houding. Dat voelen kinderen goed aan. Vanaf de eerste les maken we samen de regels en benader ik de kinderen gelijkwaardig. Dat schept een veilige ruimte voor dialoog.

Lees de lange versie van het interview met Line

Overige testimonials bij Universiteit voor Humanistiek