Bert van Meeuwe (18), eerste jaars student Technische Bestuurskunde aan de TU Delft
"Dus jij wilt mijn persoonlijke ervaringen weten van en met C.S.R. Delft? Dan zit je hier goed!"
Ik ben Bert van Meeuwe en eerstejaars lid van C.S.R. Delft. Maar die keuze om lid te worden van C.S.R. Delft ging natuurlijk niet vanzelf.
Ik ging in Delft studeren en wilde lid worden van een studentenvereniging, maar welke?!
Ik zocht een studentenvereniging waar ik als overtuigd christen op mijn plaats kon zijn. Actief met geloof bezig, maar daarnaast ook een hele hoop gezelligheid. En OF ik dat gevonden heb bij C.S.R. Delft!
C.S.R. Delft en geloof. Dat zijn twee woorden die zeker samen in één zin genoemd mogen worden. Ik heb belijdenis gedaan van mijn geloof, en ben als (vond ik zelf) positief christen naar Delft gekomen. Heb altijd in mijn vertrouwde wereldje geleefd... Toen kwam C.S.R. Delft. Een sprong in het diepe, uit mijn vertrouwde wereld... en wat een ontzettend gave ervaring was dat! Ik heb er nog steeds geen moment spijt van gehad.
Waar ik vroeger altijd alles makkelijk aannam van, och.. dat zal wel waar zijn. Nee! Nu denk ik zelf na. Wat is waar? Wat niet? En waarom? Was ik echt een positief christen? Dat vraag ik mezelf nu af. Ik vond het lastig om voor mijn geloof uit te komen op de universiteit. Daar heb ik nu al veel minder last van. Door kringen en lezingen is mijn geloof echt veel beter geworden dan het was. En naast kringen en lezingen waren er de gesprekken die ik met andere Civitassers (leden van C.S.R. Delft) kan voeren. Kunnen praten met veel mensen over je geloof, soms mensen die wat anders denken dan ik, soms mensen die veel meer uitgesproken of juist terughoudender in hun geloof staan. Elk gesprek zet mijzelf weer aan tot nadenken. En dat doe ik nu veel meer dan vroeger. Ik ben nu zelfs wel eens echt trots op mijn geloof! (voelt echt goed!)
Maar voor mij heeft C.S.R. Delft meer betekend. Christen-studenten, kunnen die ook feesten? Drinken jullie wel bier? Vragen die ik wel eens over me heen krijg. Ze leiden altijd weer tot mooie gesprekken. Laat ik de sfeer zoals hij op mij overkomt beginnen met een anekdote.
"Toen ik het voor de eerste keer zag, ik wist niet wat me overkwam. Als echte mannen stonden ze te vechten. Midden in de borrelzaal. Ik zag wat mensen verplaatsen zodat zij rustig konden doorpraten. In het midden ging het door; alle mannelijkheid kwam naar boven. Het zou niet lang meer duren of er ging iets stuk. Toen hadden ze geen zin meer. Het vechten was over. Ze schudden elkaar de hand en liepen samen broederlijk naar de bar. Tijd voor een biertje."
Waarom vochten ze? Waarschijnlijk gewoon omdat ze er zin in hadden. En dat is iets waar C.S.R. bij mij respect op heeft afgedwongen. Als ik iets wil voor de gezelligheid of voor de ervaring, er zijn altijd wel mensen die ervoor in zijn om ergens aan mee te doen. Liften naar het buitenland of Parijs, een potje voetballen, samen een film kijken, een potje vechten of goeie grappen met elkaar uithalen… het gebeurt allemaal! Maar het mooie hiervan is wel dat normen en waarden altijd boven aan staan. Kun je dingen wel maken en kun je na die tijd een biertje drinken en is er dan geen wrok, dan kan er een hoop. Maar naast dat er zoveel kan, ervaar ik ook een hoop vrijheid. Als ik ergens geen tijd voor hebt, geen zin voor hebt of nog veel slechtere redenen… ik word tot niets verplicht. Alleen dingen die ik mooi vind doe ik aan mee.
Mijn ervaringen samengevat:
C.S.R. Delft is goed voor mijn geloof, ik heb veel mensen leren kennen en de sfeer is als één grote vriendengroep bij elkaar.