Als je na je eindexamen van huis gaat om te gaan studeren verandert er heel veel. Een van de dingen die veranderen gaat is dat je veel sterker dan vroeger met je eigen persoonlijkheid je weg moet zien te vinden. Je kunt niet alles meer aan je ouders vragen. Ook is de sfeer in de studentenwereld zo totaal anders dat je ouders je niet eens kunnen helpen, ook al zouden zij dat willen. Nou studeren er duizenden en duizenden studenten in Utrecht: het is dus niet ondenkbeeldig dat je "verloren" raakt. Je eerste ervaringen met de studie delen, gezelligheid zoeken, vrienden maken (voor het leven!): dat alles gaat een stuk makkelijker als je lid wordt van een vereniging. En met vereniging bedoel ik gezelligheidsvereniging: er zijn vele boeiende studieverenigingen maar die concentreren zich maar op één ding en dat is je studie. Een gezelligheidsvereniging doet meer: naast gezelligheid (elkaar spreken, samen eten, samen naar de film etc) verschaft de gezelligheidsvereniging ook mogelijkheden om je (misschien wel onvermoede) talenten te ontplooien.

Een vereniging die wel heel sterk staat waar het gaat om ontplooiing is het Utrechtsch Studenten Corps. Allereerst de gezelligheid: in de sociëteit tref je je vrienden (de vereniging is ongemengd!) en word je meteen in de praktijk gewezen op nuttige tips die je de rest van je leven zullen helpen bij het contact maken met mensen, jezelf in een onbekende omgeving toch met zekerheid presenteren, weten wat je wel en niet kunt doen.

Naast die gezelligheid kent het Corps ook allerlei "subgezelschappen" die een geweldige kans zijn om naast het studeren (de studieregels worden steeds strenger!) je broodnodige ontspanning op een zinvolle wijze in te vullen. Waar denk je dan aan: zeilen, bridgen, toneelspelen, muziek maken, motorrijden enz, enz. Ook zijn er "streekgezelschappen" waarin je mensen ontmoet die in dezelfde streek van Nederland zijn geboren: voorbeeld: "over de IJssel".

De ene gezelligheidsvereniging is de andere niet. Een sterk punt van het Corps is dat de sterkte van de vriendschapsband die je daar opdoet een heel levenlang houdt. En dat is heel belangrijk. Niet alleen om altijd een vriend te hebben waarop je kunt terugvallen, ook op momenten waarop het misschien een keer niet meezit, maar ook omdat je dezelfde taal spreekt en dat die communicatie het in je werk wel geweldig eenvoudig maakt als je bijvoorbeeld een mede-corpslid treft.

Wat het voor mijn eigen leven heeft betekent? Ik heb een beroep waarin een netwerk eigenlijk geen rol speelt (arts). Wat het voor mij heeft betekent is dat ik een stel vrienden er aan over heb gehouden die ik ieder moment kan bellen en die allemaal geïnteresseerd blijven in hoe ik het doe; net zoals ik geïnteresseerd blijf in hun levens. Ik vind mijzelf daarom een rijk man!

Kortom: wordt in ieder geval lid van een gezelligheidsvereniging en als het bovenstaande stukje je aanspreekt wordt lid van het Utrechts Studenten Corps. Ik kan me echt niet voorstellen dat je daar een minuut spijt van zult hebben.

Prof. Dr. O. van Nieuwenhuizen, aangekomen als medisch student in 1965.